XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Ma - Ez, ez; Iñakiren zatia handiagoa da.
Iñ.- Manu, zu gaiztoa zara.
Ez deutsazu entzun agureari biak bardinak dirala? (agureari dinotso) Emoidazu nire zatia.
Ag.- Hara Iñaki: zuk dinozunez, zure zatia ta Manurena bardinak dira.
Ba, orduan, hauxe egingo dot: zuri Manurena emon eta Manuri zurea.
Iñ.- Ez, ez.
Emoidazu nire sagar erdia!.
Ag.- Bai, nik uste dot Iñakiren sagar erdia handiagoa dala.
Zatitxu bat kenduko deutsak Iñakiren erdi honi.
Horrela biak izango dira bardinak.
Ma.- Bai, orduan bardinak izango dira (agureak Iñakiren zatiari, zatitxu bat kentzen deutso).
Iñ.- Ene! Begiratu! Manuren zatia orain handiagoa da.
Orain Manurena nahi dot.
Ma.- Ez, Orain bardinak dira.
Ag.- Ez.
Manuren erdia handiagoa da.
Manuren sagarrari ere zatitxu bat kendu behar deutsat bardinak izateko.
(Manuren zatiari ere zatitxu bat kentzen deutso).
Ikusi, orain bardinak dira.
Ma.- Begiratu! Orain Iñakiren erdia handiagoa da.
Nik Iñakirena nahi dot.
Iñ.- Ez, ez.
Bardinak dira.
Emoidazu nire erdia.
Ag.- Nik uste dot, Iñakiren sagar erdia handitxuagoa dala.
Beste zatitxu bat kenduko deutsat Iñakirenari (beste zatitxu bat kentzen deutso).
Iñ.- Baina, orain Manurena handiagoa da.
Ag.- Bai? Ba, Manuren erdi hori handiagoa bada, beste zati bat kendu beharko deutsat (hartu Manuren sagarra ta jan egiten dau).
Ma.- Ene!, ene! Orain Iñakirena handiagoa da.
Emoidazu hori neuri!.
Ag.- Hara! Iñakiren erdia handiagoa bada, hori ere jan egin beharko dot (eta jan egiten dau agureak zati hori ere).
Mutikotxuok! Ikusi ta ikasi: ez inoiz hasarratu!.
Hasarratzen diranak, ez dabe inoiz gauza onik ataratzen hasarretik....